ปัจจัยสมรรถนะของผู้ประกอบการในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทยที่มีผลต่อขีดความสามารถในการแข่งขันการค้ากับประเทศในอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยสมรรถนะของผู้ประกอบการในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทยที่มีผลต่อขีดความสามารถในการแข่งขันการค้ากับประเทศในอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง เครื่องมือในการเก็บข้อมูลคือ แบบสอบถามแบบมีโครงสร้าง กลุ่มตัวอย่างคือผู้ประกอบการในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทยที่ทำธุรกรรมการค้ากับประเทศในอนุภูมิภาคลุ่มนำ้โขงจำนวน 360 คนที่ได้จากเลือกแบบโควตา สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติเชิงพรรณนา และการวิเคราะห์ปัจจัย และใช้การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ในการทดสอบ สมมติฐานการวิจัย ผลการวิจัยพบปัจจัยสมรรถนะของผู้ประกอบการในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทยที่ทำการค้ากับประเทศในอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง 4 ปัจจัย ได้แก่ 1. สมรรถนะในการจัดการตนเอง 2. สมรรถนะของตนเองที่เกี่ยวข้องกับผู้อื่น 3. สมรรถนะของตนเองที่เกี่ยวข้องกับการบริหารธุรกิจ และ 4. สมรรถนะผู้ประกอบการด้านการค้ากับอนุภูมิภาคลุ่มนำ้โขง โดยปัจจัยสมรรถนะในการจัดการตนเอง สมรรถนะของตนเองที่เกี่ยวข้องกับผู้อื่นและสมรรถนะของตนเองที่เกี่ยวข้องกับการบริหารธุรกิจส่งผลทางบวก แต่ปัจจัยสมรรถนะผู้ประกอบการด้านการค้ากับอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขงไม่ส่งผลทางบวกต่อขีดความสามารถในการแข่งขันการค้ากับประเทศในอนุภูมิภาคลุ่มนำ้โขง ผลการวิจัยนี้เป็นแนวทาง ให้ผู้ประกอบการ ในการปรับกลยุทธ์การดำเนินงานที่ส่งผลต่อการแข่งขันการค้ากับประเทศในกลุ่มอนุภูมิภาคลุ่มนำ้โขงและเป็นแนวทางต่อหน่วยงานภาครัฐบาลและองค์กรภาคเอกชนในการส่งเสริมสมรรถนะของผู้ประกอบการในการทำธุรกิจการค้ากับประเทศในอนุภูมิภาคลุ่มนำ้โขงซึ่งเป็นประโยชน์ต่อเศรษฐกิจของท้องถิ่นและเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศ